naprzód I
przed siebie, w przód
Sokoł smyk naprzód, rączy pies, lecz zagorzalec (I) Strzelcy stali i każdy ze strzelbą gotową Wygiął się jak łuk naprzód (IV) już ławę jak taran murowy W tył dźwignął dla zamachu, już ugiąwszy głowy, Z wypiętą naprzód piersią, z podniesioną nogą Miał wpaść...(V) a głową [...] kręcił jak tykwą wbitą na kij długi I na przemiany to w tył, to się naprzód kiwał (VII) a broń z prawej ręki Suwa naprzód (IX)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Przestrzeń